Çocukluğunda simit satan bir Başbakan;

Yatılı Okullarda okumuş fakir bir ailenin avladı bir Maliye Bakanı;

Sobalı evin, odunuyla, kömürüyle külüyle cedelleştiği fakir çocukluğunu hala unutamayan bir Ekonomi Bakanı;

Halden anlayan, naif mi naif bir Milli Eğitim Bakanımız var.

150 Bin öğretmen açığı;

300 Bine yaklaşan öğretmen adayı var.

Bütün bunların üstüne bir de eğitime yaptığı yatırımlarla övünen, eğitime yönelik yatırımların ülkenin geleceğine yapılan yatırım olarak değerlendirilmesini isteyen bir hükümetimiz var.

Ülkenin ekonomisi iyiye gidiyorken;

Dünyanın 17. büyük ekonomisi olmuşken;

İMF’ye borcumuzu sıfırlamış, hatta İMF’ye borç verebilecek duruma gelmişken en önemli alana yapılacak yatırımdan artık kısılmamalıydı.

40 Bin de yetmez, 42 Bin’de…

Bu ülkenin geleceğinden, 100 Bin öğretmen kadrosu esirgenmemeli.

Ülkenin çocuklarının geleceğinden, onlara şekil verecek öğretmenler esirgenmemeli.

Memleketin en ücra köyündeki bir okulun öğretmensiz kalmasının ne anlama geldiğini Milli Eğitim Bakanımız, o naif üslubuyla çocukluğunda simit satan Başbakan’a, fakir aile evlatları olan maliye bakanına, ekonomi bakanına anlatarak onları ikna etmelidir.

Eğitime ayrılan kaynaklardan yapılan tasarrufun, o sistemden terörist, hırsız, katil ve cani yetiştirilerek uzun vadede tasarruf değil büyük bir zarar olduğunu anlatmalı sayın Avcı.

AK Parti cumhuriyet döneminin en uzun süre iktidarda kalan, en güçlü ve en başarılı iktidarı.

Bunu, AK Parti’yi seven de, sevmeyen de, oy veren de vermeyen de kabul ediyor.

Ama AK Parti’nin eğitim politikaları hep eleştirildi ve hala eleştirilmeye devam ediyor.

Sayın Başbakanım!

Sayın Maliye Bakanım!

Sayın Milli Eğitim Bakanım!

Bu sene geçti, biliyorum.

Ama 2014 yılında ne olur “Bütçe imkânları” deyip 50 Bin-70 Bin rakamlarını telaffuz etmeyin.

Ülkemizin gündeminde öğretmen açığı diye bir şey kalmasın.

Ülkelerine hizmet etmek için bekleyen her branştan onbinlerce idealist öğretmen adayına ülkesine hizmet etme imkânı tanı.

O öğretmen adaylarının da fakir aile çocuğu olduklarını; büyük umutlarla okullarını bitirip ailelerinden onlarca insan için tek umut olduklarını söylememize gerek yok.

O öğretmeni bekleyen Anadolu’nun bahtsız yavrularını öğretmensiz bırakmayız.

Ülkesini seven, ülkenin geleceğine yapacağı yatırımın farkında olan bir iktidarın yapması gereken ilk iş o ülkedeki öğretmen açığını azaltmak değil, kapatmaktır.

Öğretmen adayları ne mi istiyor?

Hiç öğretmen açığı kalmayacak şekilde öğretmen ataması yapılmasını istiyorlar.

Bunun kaç bin olduğunun hiç önemi yok.

Bir tek açık kalmayacak şekilde atama…

Onların bu isteği, öğretmensiz, masum çocukların da hayallerini gerçeğe dönüştürecek.

Ama hayalin gerçeğe dönüşmesi için öğretmensiz çocukların hayallerinin, Sayın Başbakanın, Maliye, Ekonomi ve Milli Eğitim Bakanları’nın, onların etraflarındaki müşavirler ve diğer bürokratlarının da umurunda olması gerekir ki ilgililere bu adım attırılsın.

Umarım 2014’de öğretmen açığı tartışmasını ülkenin gündeminden çıkaracak bir alım olur.